Voorbeeld: De matrilineaire stamreeks van Koningin Beatrix
De matrlinieaire stamreeks van Koningen Beatrix is opgesteld met behulp van de genealogische serie boeken Europäische Stammfolgen en verschillende adelsboekjes. Deze matrilineaire stamreeks omvat 23 generaties. De stammoeder van Koningin Beatrix der Nederlanden is ene Jeanne de Voudray die in de 14de eeuw in Bourgogne (Frankrijk) leefde; haar echtgenoot was Jean de Saulx, lid van een zeer oud, adellijk geslacht. Dit genealogisch overzicht is gesorteerd per generatie. Bovendien staat bij elke voorouder het Kekulé-kwartiernummer, met als probandus (nr.1) uiteraard Koningin Beatrix. Haar stammoeder, Jeanne de Voudray, draagt kwartiernummer 8388607.
Generatie I
1. Beatrix der Nederlanden, Baarn, 31 januari 1938, Koningin der Nederlanden 1980-.
Generatie II
3. Juliana der Nederlanden, Den Haag, 30 april 1909 — Soestdijk, 20 maart 2004, Koningin der Nederlanden 1948-1980.
Generatie III
7. Wilhelmina der Nederlanden, Den Haag, 31 augustus 1880 — Apeldoorn, 28 november 1962, Koningin der Nederlanden 1890-1948.
Generatie IV
15. Prinses Adelheid Emma Wilhelmina Theresia Emma zu Waldeck und Pyrmont, Arolsen, 2 augustus 1858 — Den Haag, 20 maart 1934, Koningin-regentes der Nederlanden 1890-1898.
Generatie V
31. Prinses Helena Wilhelmina Henriette Pauline Marianne van Nassau-Weilburg, Wiesbaden, 12 augustus 1831 — Arolsen, 27 oktober 1888.
Generatie VI
63. Prinses Pauline Friederike Marie von Württemberg, Stuttgart, 25 februari 1810 — Wiesbaden, 7 juli 1856.
Generatie VII
127. Prinses Katharina Charlotte Georgine Friederike Sophie Therese von Sachsen-Hildburghausen, Hildburghausen, 17 juni 1787 — Bamberg, 12 december 1847.
Generatie VIII
255. Hertogin Charlotte Georgine Luise Friederike von Mecklenburg-Strelitz, Hannover, 17 november 1769 — Hildburghausen, 14 mei 1818.
Generatie IX
511. Prinses Friederike Caroline Luise von Hessen-Darmstadt, Darmstadt, 20 augustus 1752 — Hannover, 22 mei 1782.
Generatie X
1023. Prinses Maria Luise Albertine von Leiningen-Dagsburg-Falkenburg, Obrigheim ,16 mei 1729 — Neustrelitz, 11 maart 1818.
Generatie XI
2047.Gravin Catharine Polyxene zu Solms-Rödelheim und Assenheim, Rödelheim, 30 januari 1702 — Heidesheim, 21 maart 1765.
Generatie XII
4095. Gravin Charlotte Sibylla af Ahlefeld, Kopenhagen, 21 augustus 1672 — Frankfurt am Main, 17 februari 1726.
Generatie XIII
8191. Gravin Marie Elisabeth zu Leiningen-Dagsburg- Hartenburg, Hartenburg, 10 maart 1648 — Augustenburg, 13 april 1724.
Generatie XIV
16383. Gravin Sibylla von Waldeck-Wildungen, Waldeck, 25 mei 1619 — Hartenburg, 24 juli 1678.
Generatie XV
32767. Gravin Elisabeth von Nassau-Siegen, Dilleburg, 8 november 1584 — Landau, 26 juli 1661.
Generatie XVI
65535. Gravin Magdalena von Waldeck, 1558 — Idstein, 9 september 1599.
Generatie XVII
131071. Jutta von Isenburg-Neumagen, circa 1520 — 28 juli 1564.
Generatie XVIII
262143. Elisabeth von Honolstein, circa 1460 —11 november 1536.
Generatie IXX
524287. Elisabeth von Bolchen zu Zolveren, voor 27 augustus 1507.
Generatie XX
1048575. Margarethe von Elter, circa 1405.
Generatie XXI
2097151. Jeanne d'Aspremont, circa 1385.
Generatie XXII
4194303. Jeannette de Saulx, circa 1360.
Generatie XXIII
8388607. Jeanne de Voudray, leefde in de 14de eeuw.
Showing posts with label matrilineair. Show all posts
Showing posts with label matrilineair. Show all posts
Saturday, May 16, 2009
Friday, May 15, 2009
Genealogisch Vademecum deel 4: Wat is een matrilineaire stamreeks?
Matrilineaire stamreeks
Een matrinlineaire stamreeks is een genealogisch overzicht waarin probeert wordt de afstammingslijn van een probandus lang de moederlijke lijn in kaart te brengen. Om het simpel te formuleren: de afstamming van "de moeder van de moeder van de moeder enz." wordt onderzocht. Men probeert zo veel mogelijk generaties van "moeders"van de probandus weer te geven in dit type stamreeks, dat begint met de oudst-bekende "moeder", deze vrouw wordt ook wel stammoeder genoemd.
Een nieuwe genealogische aanpak
Sinds enkele jaren is het onderzoeken van de matrilineaire stamreeks populairder geworden. De populariteit van dit type onderzoek hangt samen met de opkomst van genetische genealogie. Een van de onderzoeksmogelijkheden binnen de genetische genealogie is een analyse van mitochondriaal DNA, een specifiek type DNA dat uitsluitend via de moeder geerfd kan worden. Dit maakt het onderzoek naar deze afstamminglijn interessant.
Daarnaast spelen maatschappelijke factoren een belangrijke rol in de opkomst van het matrilineaire onderzoek. Vroeger was de maatschappij zeer patriarchiaal en werden familienamen meestal van vader op zoon vererfd. Vrouwen speelden een geringe rol in het openbare leven. Door de maatschappelijk ontwikkelingen in de laatste eeuw is rol van de vrouw veranderd. De blik op de tradionele genealogie is ook grondig verandered en men is begonnen aan een herevaluatie van vrouwelijke afstammingslijnen. Vroeger werden deze matrilineaire stamreeksen weliswaar impliciet onderzocht in het kwartierstatenonderzoek, echter is het publiceren van matrilineaire stamreeks een redelijk fenomeen.
Een van de achterliggende gedachtes is dat een kind altijd weet wie zijn moeder is, maar dat over identiteit van de vader als verweker van kind speculatie mogelijk is. Bij deze overweging wordt dus de biologische afstamming van een mannelijke voorouder als niet 100% bewezen dient te gelden. Sociologen zijn het er niet over eens hoe hoog het percentage ligt van mannen die een kind opvoeden in de foute veronderstelling dat zij de biologische verweker van het kind zijn, maar er bestaat wel een consensu dat het fenomeen "koekoekskind" regelmaatig voorkomt en van alle tijden is. Door dit fenomeen is het dus mogelijk dat veel stambomen vanuit een stricht biologisch perspectief bekeken verkeerd zijn. Om dit gevaar van vervalsing te omzeilen verkiezen sommige stamboomonderzoekers daarom de matrilineaire stamreeks.
Echter biedt dit ook maar een beperkte zekerheid. Gevallen van kindsroof door onvruchtbare vrouwen zijn uit historisch onderzoek bekend.
In sommige culturen en gemeenschappen speelt de matrilineaire afstamming een belangerijke rol. In het Jodendom wordt de religieuze identiteit gebaseerd op die van de moeder. Het kind van een joodse man en niet-joodse vrouw is volgens traditionele joods-religieuze wetgeving niet-joods. In sommige Afrikaanse gemeenschappen speelt de matrilineaire afstamming ook een belangrijkere rol dan de patrilineaire afstamming.
Een matrinlineaire stamreeks is een genealogisch overzicht waarin probeert wordt de afstammingslijn van een probandus lang de moederlijke lijn in kaart te brengen. Om het simpel te formuleren: de afstamming van "de moeder van de moeder van de moeder enz." wordt onderzocht. Men probeert zo veel mogelijk generaties van "moeders"van de probandus weer te geven in dit type stamreeks, dat begint met de oudst-bekende "moeder", deze vrouw wordt ook wel stammoeder genoemd.
Een nieuwe genealogische aanpak
Sinds enkele jaren is het onderzoeken van de matrilineaire stamreeks populairder geworden. De populariteit van dit type onderzoek hangt samen met de opkomst van genetische genealogie. Een van de onderzoeksmogelijkheden binnen de genetische genealogie is een analyse van mitochondriaal DNA, een specifiek type DNA dat uitsluitend via de moeder geerfd kan worden. Dit maakt het onderzoek naar deze afstamminglijn interessant.
Daarnaast spelen maatschappelijke factoren een belangrijke rol in de opkomst van het matrilineaire onderzoek. Vroeger was de maatschappij zeer patriarchiaal en werden familienamen meestal van vader op zoon vererfd. Vrouwen speelden een geringe rol in het openbare leven. Door de maatschappelijk ontwikkelingen in de laatste eeuw is rol van de vrouw veranderd. De blik op de tradionele genealogie is ook grondig verandered en men is begonnen aan een herevaluatie van vrouwelijke afstammingslijnen. Vroeger werden deze matrilineaire stamreeksen weliswaar impliciet onderzocht in het kwartierstatenonderzoek, echter is het publiceren van matrilineaire stamreeks een redelijk fenomeen.
Een van de achterliggende gedachtes is dat een kind altijd weet wie zijn moeder is, maar dat over identiteit van de vader als verweker van kind speculatie mogelijk is. Bij deze overweging wordt dus de biologische afstamming van een mannelijke voorouder als niet 100% bewezen dient te gelden. Sociologen zijn het er niet over eens hoe hoog het percentage ligt van mannen die een kind opvoeden in de foute veronderstelling dat zij de biologische verweker van het kind zijn, maar er bestaat wel een consensu dat het fenomeen "koekoekskind" regelmaatig voorkomt en van alle tijden is. Door dit fenomeen is het dus mogelijk dat veel stambomen vanuit een stricht biologisch perspectief bekeken verkeerd zijn. Om dit gevaar van vervalsing te omzeilen verkiezen sommige stamboomonderzoekers daarom de matrilineaire stamreeks.
Echter biedt dit ook maar een beperkte zekerheid. Gevallen van kindsroof door onvruchtbare vrouwen zijn uit historisch onderzoek bekend.
In sommige culturen en gemeenschappen speelt de matrilineaire afstamming een belangerijke rol. In het Jodendom wordt de religieuze identiteit gebaseerd op die van de moeder. Het kind van een joodse man en niet-joodse vrouw is volgens traditionele joods-religieuze wetgeving niet-joods. In sommige Afrikaanse gemeenschappen speelt de matrilineaire afstamming ook een belangrijkere rol dan de patrilineaire afstamming.
Subscribe to:
Posts (Atom)
